Menu

Rapportage april, mei 2023

19 juni, 2023

Verhuisperikelen en Zonnebloem-zinnen

En weer geen maandrapportage, maar een samenvatting van nu zelfs meer dan twee maanden werk. Vergeef het me. Er zat een vakantie tussen en ook nog een verhuizing.

Een verhuizing waar we ook nog niet definitief klaar mee zijn, maar daarover later waarschijnlijk wel meer.

In ieder geval schrijf ik deze rapportage vanuit mijn nieuwe werkkamer. Die is beduidend kleiner dan het kantoor waar ik eerder werkte. Maar als tekstschrijver heb ik ook niet zoveel ruimte nodig, natuurlijk. Ook nu zit ik op de zolderverdieping van het huis – naast me ‘woont’ mijn dochter. Zij kreeg het grootste deel van de zolder tot haar beschikking.

Verschil moet er zijn.

Hoewel de schilderkwast nog over de muren moet (dat laat ik als erkend rechtshandige-met-twee-linkerhanden doen door een specialist) en de rolgordijnen er nog niet eens hangen, zit ik hier prima.

De eerste teksten zijn ook alweer opgeleverd. Dat deed ik zelfs vanaf een provisorisch kantoor in de slaapkamer – het schrijven gaat praktisch altijd door, immers.

Aan de slag voor de Zonnebloem

abri zonnebloem

De abri van de meest recente campagne van opdrachtgever de Zonnebloem.
Fijne copy.

De opdracht van de afgelopen maanden die me het meest bijbleef, is die voor De Zonnebloem. Niet alleen omdat dit een mooie organisatie is om voor te werken, maar ook omdat het om een klus ging waarin ik langdurig mijn favoriete hobby mocht uitvoeren: het verbeteren van een tekst.

Ja, natuurlijk houd ik van schrijven.

Alleen is dat het halve werk.

Want ook schrijven betekent vaak herschrijven, verbeteren, aanpassen, aanscherpen, scherpslijpen. Ook mijn eigen artikelen staan niet in één keer op papier – ondanks dat veel mensen daar in eerste instantie vanuit gaan. Omdat ze dus alleen het eindproduct zien.

Dat er in de tussentijd vele malen op de backspace-knop is gedrukt zodat hele zinnen zomaar verdwijnen, dat synoniemen.net met regelmaat visite krijgt om een ander woord voor hetzelfde begrip te zoeken omdat het beter bekt of de kern meer raakt, dat ziet niemand.

Hoeft ook niet. Het hoort bij mijn werk. Als ik een telefoon koop, hoef ik ook niet te weten hoe die in elkaar is geschroefd en als ik een bloemkool in de pan gooi, hoef ik ook niet te weten hoe die is geteeld. Louter het eindproduct interesseert me.

Maar goed, ik dwaal af. We waren bij de Zonnebloem. De organisatie die opkomt en dingen organiseert voor mensen met een lichamelijke beperking. Die organisatie was toe aan nieuw meerjarenplan. En omdat dat betekende dat er nogal wat ging veranderen binnen de vereniging, móest dat een document worden dat niets aan duidelijkheid overliet.

Ruim een week lang heb ik samen met bestuursleden gesleuteld aan de conceptteksten. Uiteindelijk gingen bijna 100 pagina’s tekst naar het nationale bestuur – dat over de inhoud ging vergaderen.

Een succesvolle samenwerking, blijkt:


Mag ik trouwens nog even extra aandacht voor de meest recente campagne van de Zonnebloem. Weldoordacht, goed uitgevoerd. Scherp. Koppie-koppie-copy, tiptopteksten.
Niet voor niets siert de campagneabri dit blog hierboven.

(die is vast ook niet van vandaag op gisteren ontstaan)

Wvttk

Wat er nog meer uit mijn toetsenbord kwam? Een kleine opsomming:

Zo, en nu weer aan het schrijven, vanuit mijn nieuwe kantoor. En ik hoop dat ik vanaf nu ook weer regelmatiger ga bloggen hier.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *