Tekstschrijver on tour

Het is 26 oktober 2021, midden in de corona-pandemie. Een paar weken ervoor is de anderhalvemetersamenleving voorlopig tot een einde gekomen, een paar dagen later zou iedereen zijn voorraad mondkapjes weer moeten aanspreken. Maar vandaag draag ik geen kap voor mijn snoet, ik heb een lullig mutsje op mijn hoofd.

(Ik heb dat niet allemaal meer in mijn hoofd, hoor – behoudens dat mutsje, dan. Gelukkig houdt de overheid dit soort dingen allemaal bij)

Openingsmagazine Coolste Toren van Nederland

Ik ben naar het Noord-Brabantse Haps afgereisd om voor het bedrijf Coenen Boxmeer een magazine te maken. Ik schrijf vaker (voor) dit soort magazines, onder meer voor Great Magazines. De bladen worden door bedrijven uitgegeven vanwege een jubileum, of zoals in het geval van Coenen, vanwege de opening van een pand.

En wat voor een pand is het: een hoogbouw koel-vrieshuis. Zelf noemen ze het de Coolste Toren van Nederland. Ik werd er door directeur Theo Coenen in rondgeleid. Tijdens de rondtoer vertelde hij in sappig Brabants honderduit over het heden, verleden vooral de toekomst van het bedrijf.

Het is misschien wel het mooiste van mijn vak: praten met mensen over hun werk.

En daarbij een blik achter de schermen krijgen, daar waar het werk echt gebeurt.

Hoewel ik als tekstschrijver het grootste deel van de dag doorbreng op mijn kantoor, achter de computer, trek ik er ook graag op uit. Om interessante verhalen op te halen tijdens gesprekken met BN’ers, bevlogen ondernemers en deskundigen. Tegenwoordig gaan veel interviews ook digitaal, Teams heeft na corona een vlucht genomen. Telefonisch kan natuurlijk ook nog altijd. Maar het liefst ga ik bij (nieuwe) klanten toch minstens een keer op bezoek.

Hoe kun je immers goed over een bedrijf schrijven als je dat nog nooit van binnen hebt gezien?

Sinds ik als tekstschrijver actief ben, zag ik talloze directiekamers en productiehallen. Ik kwam in voetbalkantines en bij mensen thuis. Sommige gesprekken blijven je altijd bij (al kan ik me de locatie van het interview van Willem Hoevers niet meer voor de geest halen – ook omdat ik hem talloze keren op verschillende plaatsen ontmoette).

In deze blogpost geef ik een overzicht van de meest memorabele en bijzondere interviewlocaties en plekken waar ik voor mijn werk kwam van de afgelopen ruim 25 jaar. Zoals ik bij mijn klanten vaak een blik achter de schermen krijg, geef ik die nu aan u als lezer.

Thuis bij een schippersechtpaar

Het idee voor deze blogbijdrage kwam na een LinkedIn-post, waarin ik schreef over een interview dat ik had voor Port of Twente. Voor het Havenbedrijf maak ik een interviewserie die in verschillende weekbladen in Twente verschijnt. Hierin komen gebruikers (zowel professioneel als recreatief) van de Twentse havens en de Twentekanalen aan het woord.

De serie bracht me onder meer naar het echtpaar Posthumus. Zij vertelden me over hun leven aan boord van binnenvaartschip Mia Amore.

Het is zo’n locatie waar je als leek niet zomaar komt. Bijzonder om op zo’n privéplaats te mogen vertoeven en dan die plek ook nog eens te mogen beschrijven. Zo heb ik in de ruim twintig jaar dat ik dit werk nu als zelfstandig professional doe al meerdere mooie, bijzondere en memorabele aangedaan. En zelfs daarvoor ook al, meestal in loondienst, of tijdens stages.

Bioscoop Hollywood Winschoten

Dat begon al achter de schermen van de toenmalige bioscoop Hollywood in Winschoten, waar ik stage liep voor mijn meao-opleiding Internationale Handel & Groothandel. En ja, dankzij die stage mocht ik ook gratis naar de film (ik zag onder meer Heat, Se7en en The Shawshank Redemption).

Strokartonfabriek De Toekomst

Een locatie die ik me verder nog goed herinner: strokartonfabriek De Toekomst bij Scheemda en mijn ‘opgroeidorp’ Midwolda, waar ik was omdat er een flinke restauratie aankwam. Inmiddels is het inderdaad prachtig gerenoveerd en worden er onder meer festivals gehouden. Ik moet er snel weer een keer naartoe.

Zijstap: De Toekomst kende ik al jaren, omdat ik natuurlijk in Midwolda woonde. Het is een indrukwekkend gebouw. Grappig genoeg kwam de voormalige strokartonfabriek tijdens mijn studie aan de Noordelijke Hogeschool in Leeuwarden ook voorbij: één van de eerste opdrachten die we voor het vak Poëzie moesten doen, was het schrijven van een gedicht over een foto. Eén van de beelden: De Toekomst. Raad eens welk onderwerp ik koos?

Op naar Katwijk

Ook de trip die ik maakte als voetbalverslaggever van dagblad Twente Vandaag naar de accommodatie van voetbalvereniging Quick Boys staat me nog voor de geest. Daar speelde de club die ik voor die klant volgde, HSC’21 uit Haaksbergen, de finale van het Nederlands kampioenschap voor amateurteams. Het veld in Katwijk ligt prachtig tussen de duinen.

Messe Hannover, Domotex

Voor vakblad Ons Huis reisde ik een aantal jaren achter elkaar af naar Hannover. Daar vind al jarenlang de grootste vakbeurs op het gebied van vloeren plaats, Domotex. En als redacteur die voor Ons Huis – en later Mobilia – schreef over vloeren, was deze tentoonstelling vaste prik.

Het was iedere keer weer indrukwekkend hoeveel bedrijven er in de wereld zijn die zich met vloeren bezighouden. Het bijzonderste dat ik in Hannover zag, was het grootste handgeknoopte tapijt ter wereld. Groter dan een voetbalveld! En als je weet hoe dit soort vloer- en wandkleden gemaakt worden, dan is dat best iets om even stil bij te staan.

Gent & Kortrijk

Over het buitenland gesproken: België. Ook hier ging het om vakbeurzen voor vloeren. Lang niet zo indrukwekkend, lang niet zo groot: alleen bedoeld voor de Benelux-markt. Europarket heette de ene, in Kortrijk. De andere Efwex in Gent. Mag u snel vergeten.

Wat me van de beurs in Kortrijk is bijgebleven? Niet veel, eerlijk gezegd. Maar van de stad zelf wel, en dan met name het Begijnhof. Wat een prachtige plek. Ik maakte er een fotoserie van.

En Gent dan? Gent is óók een prachtige stad. Echt waar. Maar ik maakte er ook kennis met een fenomeen waar ik nu bij wijze van spreken nog wakker van schrikken: The Loop. Het kan aan mijn onervarenheid als bestuurder in het buitenland gelegen hebben, maar om het gebouw van Flanders Expo te bereiken, ben ik er minstens drie keer omheen gereden. Het Verkeerscirculatieplan in Groningen is er niets bij…

Containerterminal Hengelo

Indrukwekkend, meer kan ik er niet van zeggen. Samen met commercieel directeur Annemarie Terpstra van Combi Terminal Twente wandelde ik over het terrein van de terminal in Hengelo, tussen de enorme hoeveelheden enorm grote zeecontainers door. Voor Nieuwsblad Transport interviewde ik haar over het bedrijf.

Mooi verhaal. Maar als je weet dat die binnenvaartschepen die voor de terminal op het Twentekanaal liggen eenvoudig tientallen meters lang zijn, dan realiseer je je ook hoe groot die containers zijn. En hoe het was om daar tussen te lopen: indrukwekkend.

Indrukwekkend verhaal: bij mensen over de vloer

Op een hele andere manier werkte het bezoek voor CartintReggeland aan mevrouw O. ook indruk. Voor het blad Deel! (hier een ander deel waaraan ik meewerkte) vertelde ze me openhartig hoe het was om met haar man die langzaam steeds dementer werd om te gaan. Hoe ze voor hem zorgde en wat haar dat kostte.

Mantelzorg was het onderwerp, het bracht me ook terug in mijn eigen situatie thuis. Wie zegt dat je als interviewer geen traan mag laten? Dat gebeurde mij dus bij deze mevrouw, gewoon bij haar in een doorsnee rijtjeshuis. En ik schaam me er niet voor.

Huize Singraven

Ik ben gek op oude gebouwen. Eén van de mooiste oude huizen waar ik professioneel rondliep, was Huize Singraven, eigenlijk vlak bij huis in Denekamp. Voor Twentelife kreeg ik hier een rondleiding door beheerder Anouchka Notenboom. Samen met fotograaf Indra Simons (die ook de beelden voor mijn site schoot) liepen we door de verschillende vertrekken, waar dat jaar (ik denk 2009) het zogenaamde Twentelife Summerevent werd gehouden.

Het resultaat van de rondleiding? Deze reportage in Twentelife.

Lijst ‘op pad’ compleet? Dacht het niet!

Tot zover mijn opsomming van memorabele plekken waar ik tijdens mijn werk ben geweest. Een lijst die (nog) lang niet compleet is, maar het geeft hopelijk wel een mooi overzicht van waar ik ‘op pad’ ben geweest. Heeft u ook een interessante locatie, het liefst eentje met een verhaal? Stuur me ook op pad! Neem contact met me op.

En collega-tekstschrijvers: ik ben heel benieuwd wie me kan overtoepen. Kom maar op met jullie eigen ervaringen. Mag hieronder, mag ook in een eigen blog!