Uw vakantiewerker voor tekstklussen

Vakantiewerker? Jazeker! En nu we toch over vakantiewerk bezig zijn: ik ben wat dat betreft een man van twaalf ambachten, dertien ongelukken. Alhoewel: twaalf kwam ik niet aan toe. Derhalve presenteer ik u met enige trots, maar ook met wat gêne, míjn top-5 vakantiebaantjes uit het verleden.

1. Tuinman

Groene vingers? Heb ik niet. Toch ben ik een zomer tuinman geweest, bij een niet nader te noemen tamelijk bejaard echtpaar uit Winschoten. Niet nader te benoemen, omdat ik eigenlijk echt niet meer zou weten hoe de beste mensen heten.

De werkzaamheden waren tamelijk divers, maar niet echt voor mijn handen bestemd. Ook tegenwoordig ben ik nog redelijk beperkt als ‘hovenier’, hoewel mijn vader dat eerzame beroep toch een tijdlang uitvoerde. Hij gaf zijn kwaliteiten echter niet aan mij door.

2. (W)inpakker

Toen ik in 1992 de mavo afrondde, had ik een hééééle lange zomervakantie voor de boeg. Daarna zou ik naar de meao gaan. Dát waren nog eens opleidingen, maar dat geheel terzijde. In ieder geval leek het me een goed idee wat geld te verdienen. Via het uitzendbureau kon ik aan de slag bij het bedrijf Winpac, wederom in Winschoten.

Daar werden grote rollen papier (vele honderden kilo’s zwaar) voor bijvoorbeeld drukkerijen verhandeld. Ik kan me de zoet-weeïge geur nog precies herinneren. Sindsdien ben ik behoorlijk vaardig met een plakbandroller én weet ik het nodige af van papierdiktes. Puur handwerk. Misschien heb ik daar mijn liefde voor drukwerkpapier wel ontwikkeld?

3. Rozenwieder en -rooier

Niet alleen is Noord-Oost Groningen bekend als de Graanrepubliek van Nederland, het is ook een gebied waar talloze rozen(stammen) worden gekweekt. Ik heb hier een aantal zomers lang aan meegeholpen. Maar niet alleen in de zomer, ook in de andere jaargetijden. Wroeten door de Oost-Groningse kleigrond met de laarzen vele centimeters diep de aarde in. Sjompen, noemen wij dat.

Het is zeker niet het fijnste vak waar ik aan terugdenk, maar ondanks dat het zwaar en saai werk was, hebben we veel gelachen. En dat is ook wat waard.

4. Postbode

Twee keer ben ik postbode geweest. De eerste keer was (wederom) in Oost-Groningen (Midwolda), toen ik klaar was met de meao en op het punt stond naar Leeuwarden te vertrekken om daar met mijn hbo-studie te beginnen. De tweede keer was toen ik LetterLuck aan het opbouwen was, als parttimer in Eibergen.

Hoewel dat nu wellicht anders is, was postbode in die tijd nog een redelijk eervol beroep. Het was het pre-e-mailtijdperk, of in ieder geval was e-mail nog niet zo massaal aanwezig. Ik fietste graag mijn rondjes door beide dorpen, hoewel dat bij regenachtig weer niet altijd het geval was. Ontspannen werk was het.

5. Freelance journalist

Bij het Groninger Dagblad ging ik voor het eerst schrijven voor mijn werk. Wat heb ik er veel geleerd! Ik mocht niet alleen wedstrijdverslagen maken, maar ook in de zomermaanden meewerken aan de speciale Amateurvoetbalbijlage, die de krant iedere jaar maakte. Een feest!

Voor die bijlage mocht ik talloze (amateur-)trainers en -voetballers interviewen. Uiteraard hadden ze allemaal de hoogste verwachtingen voor het nieuwe seizoen en die verwachtingen mocht ik opschrijven. Fijn om aan terug te denken! (en voer voor een volgend blogje, bedenk ik me nu)