Hoe dat ene telefoontje mijn zaak in een stroomversnelling bracht

Daar verzorgde ik ’s ochtends de redactie van een aantal kabelkranten in de Achterhoek (ik woonde destijds nog in Eibergen). ’s Middags werkte ik aan de opbouw van Tekstbureau LetterLuck.

Daar loop je toch niet mee te koop?

De foto is er niet eentje waarmee je te koop wilt lopen. Toch doe ik dat nu wel (mijn website is voor mij immers een – sterker: hèt – verkoopkanaal), en met een reden. Maar eerst even over het plaatje zelf. U ziet mij achter een bureau zitten, met twee telefoonhoorns aan mijn oor, een zonnebril op en een grote desktop-pc op de desktop.

De peuk-in-de-bek ontbreekt nog net, maar dat komt omdat ik niet rook – en ook niet wil doen alsof.

Tegenover mij zitten twee collega’s van destijds in een zelfde soort setting. Ik heb ze maar van het plaatje afgesneden, want wil ze er niet mee belasten.
Laat ik eerlijk zijn: zo ging het er niet aan toe op de redactie. De foto is uit balorigheid genomen. Die balorigheid was er wel vaker. Nog vaker was er verveling. En zo nu en dan werkten we ook: schreven we nieuwsberichten, verwerkten we persberichten of werkten we interviews uit. De kabelkrant was toen nog best een belangrijk medium, in 2002.

Maar balorig waren we dus ook. In de baas zijn tijd (sorry, baas)

Als freelancer ben ik ook wel eens balorig, maar dan in mijn eigen tijd. Daar laat ik mijn opdrachtgevers niet voor opdraaien; daarom spreek ik ook een projectprijs af. Eén van de redenen waarom ook u met freelancers zou moeten werken. Lees er meer over in ‘Een pleidooi voor de vogelvrijen‘.

Dit is allemaal een lange aanloop naar waar het mij in dit verhaal echt om gaat. Het begin van mijn bedrijf. Ik pakte dat aan met een brief (zoals eerder beschreven in de Gids voor Tekstschrijvers van Tekstnet), maar mijn website speelde ook een belangrijke rol. Toen al.

Plotseling ging de telefoon

Dat is op een redactie natuurlijk niet zo heel vreemd. Journalisten worden voortdurend gebeld (kijk maar naar de foto boven aan dit verhaal). Maar hier was wel iets bijzonders mee. Aan de lijn was namelijk geen tipgever, of iemand die iets over een bepaald stukje op de kabelkrant wilde zeggen, of iemand van de lokale vogelvereniging met imposant en indrukwekkend uitslagennieuws. Nee, aan de telefoon was een hoofdredacteur van een ander medium.

Mijn collega van de kabelkrant had opgenomen en de hoofdredacteur had gevraagd naar Johan Koning. Zodoende kreeg ik de telefoon doorgepasst. De hoofdredacteur in kwestie was – heel modern – een hoofdredactrice. Carolien Meijer van vakblad Grootconsument had op internet gezocht naar “freelance journalist” en was op mijn website terechtgekomen. Of ik eens een verhaal voor haar blad wilde schrijven.

Nu hield Grootconsument zich bezig met bijvoorbeeld keukens in ziekenhuizen en bejaardenhuizen en ik vertelde Carolien eerlijk dat ik daar weinig van wist. Maar dat zou wel goed komen, verzekerde ze me. Even later had ik mijn eerste opdracht binnen. Voor Grootconsument en opvolger Gastvrije Zorg werkte ik daarna jarenlang als redacteur, terwijl ik later ook mocht aanschuiven bij de redactie van zusterblad Ziekenhuis & Instelling, dat tegenwoordig Zorginstellingen heet. Mijn interesse in de zorg is door dat simpele telefoontje gewekt en sindsdien schrijf ik nog steeds met plezier voor opdrachtgevers uit de zorg.

Mijn website is mijn belangrijkste verkoopkanaal

Al vanaf het begin is mijn website mijn voornaamste verkoopkanaal. Letterluck.nl, tekstvooru.nl en johankoning.nl: in de loop der jaren heet de site al veel verschillende gedaanten gehad. Kijk voor de gein maar eens op de Wayback Machine. Maar hoe ‘hij’ er ook uitzag: de site zorgde voor omzet. Vrijwel iedere week word ik wel gebeld door een ondernemer, uitgever of organisatie om te vragen of ik voor ze aan de slag wil. Ik heb veel tijd in mijn website gestopt, maar dat was niet voor niets.

De website werkt. Vanaf dag 1. Door de aandacht die ik eraan geef.

15 jaar LetterLuck. Bijna is het zover. Ik had het niet gered zonder mijn site.
En ook niet zonder een telefoon 😉