Het mooiste verhaal dat ik ooit schreef
(en misschien ooit zal schrijven)
10 april, 2022
(oorspronkelijk gepubliceerd in 2016)
Het mooiste verhaal? Het verhaal dat mij het meest bijbleef, schreef ik voor Twentelife. Nee, het gaat niet om een interview met een Landelijk Bekende tukker. Toch kennen velen Willem Hoevers. Omdat de oud-verzorger van voetbalclub Heracles de oprichter én drijvende kracht is achter de Twentse stichting Kans voor een Kind.
PR-werkzaamheden voor Kans voor een Kind
Ik deed een aantal jaren PR-werkzaamheden voor deze stichting. Zo heb ik Willem goed leren kennen. En hoe langer ik hem kende, hoe meer respect ik voor hem kreeg. Niet alleen kreeg hij tot drie keer toe te maken met kanker, ook verloor hij zijn zoon door een noodlottig vuurwerkongeluk. Om dan toch de kracht te hebben om positief in het leven te staan én om een groot deel van je leven te geven aan een goed doel: respect!
Daar liep hij dan, over de kinderafdeling van het ziekenhuis in Groningen. “Ik zag al die kinderkopjes, echt verschrikkelijk. Ze waren allemaal kaal, keken me allemaal met holle ogen aan. Kijk, ik wist waar ik het voor deed en waarom ik er zo uitzag, maar zij waren vaak te jong om dat allemaal te beseffen. Ze wisten niet, dat ze ziek waren om beter te worden. Ik werd er zo droevig van en besloot toen dat, mocht ik ooit iets voor ernstig zieke kinderen kunnen doen, ik het niet zou laten.” Die periode in Groningen vormde de basis van de latere oprichting van de Stichting Kans voor een Kind.
Willem Hoevers was in 1990 in Groningen, omdat hij daar werd behandeld voor kanker. Deze ziekte overkwam de Oldenzaler in totaal drie keer in zijn leven, telkens wist hij op karakter de strijd te winnen. Alleen zijn nog immer kale kruin herinnert de buitenwereld aan de doodsstrijd die Hoevers in het verleden voerde. “Al zat kaalheid ook in de familie, dus het is niet helemaal zeker dat het daarvan komt”, zegt hij in zijn karakteristiek woning in Oldenzaal. Terwijl bulldog Emma op haar eigen stoel heerlijk kreunt en snurkt, gaat Hoevers terug in zijn bewogen leven.
Fragment uit het interviewverhaal met Willem Hoevers in Twentelife
Memorabel verhaal door verteller
Dat het artikel zo memorabel is, komt overigens slechts deels door uw redacteur. Ik schreef het indrukwekkende en emotioneel geladen en beladen levensverhaal van Willem Hoevers alleen maar op. Als schrijver ben vaak je afhankelijk van de input van een geïnterviewde. Willem is een prettige spreker en een uitvoerig verteller. Ik zat dan ook urenlang bij Willem in huis. Soms tot tranen toe geroerd, soms schaterend van de lach, maar de hele tijd onder de indruk van de levenslust van de man.
Met mijn mooiste verhaal (en foto) in Twentelife
Ik vond het zeer bijzonder dat ik dit verhaal mocht vertellen aan de lezers van Twentelife. Toen het blad in 2009 5 jaar bestond, mochten wij als medewerkers ons meest memorabele verhaal toelichten. Ik twijfelde geen moment en snorde uit mijn archief het stuk over Willem op.
En ook nu ik mijzelf de opdracht heb gegeven om mijn mooiste verhaal in bijna 15 jaar freelancerschap voor dit blog op te diepen, is het hetzelfde stuk. Ondanks de vele honderdduizenden (tientallen miljoenen?) woorden die ik sindsdien met heel veel plezier schreef, blijft dit mijn favoriete verhaal.
Iedere Twentelife-medewerker mocht met zijn favoriete verhaal op de foto in de jubileumeditie. Bovendien mochten we er iets over schrijven. Dit was destijds mijn bijdrage:
Leuk was nu niet bepaald het juiste woord voor het verhaal dat Willem Hoevers in de Twentelife van voorjaar 2007 vertelde. Indrukwekkend was het daarentegen wel. De man heeft nogal wat meegemaakt in zijn leven. Ik zal niet in detail treden, als het goed is heeft u het allemaal kunnen lezen. En als je na al dat leed nog zó positief in het leven kunt staan, en een deel van dat leven ook nog eens probeert om het leed van anderen te verzachten, dan neem ik mijn petje daar heel diep voor af. Willem richtte de Stichting Kans voor een Kind op, een stichting die ernstig zieke kinderen en hun familie probeert op te monteren. Na het lezen van zijn levensverhaal – ik schreef het graag! – heeft u toch allemaal naar de portemonnee gegrepen om een substantieel bedrag aan KVEK over te maken?
En omdat ik nu toch bezig ben: doneren aan KVEK kan vanzelfsprekend nog steeds!
Hieronder kunt u het interviewverhaal met Willem Hoevers (nog eens?) lezen.
Willem Hoevers overleed op 20 februari 2024.
Als eerbetoon aan hem laat ik dit artikel op mijn website staan.
Meer over mijn vak lezen?
Grasduin rond op mijn weblog.
Een selectie van aansprekende artikelen staat hiernaast.
WeblogDe beste tekstschrijver van Nederland
De beste tekstschrijver van Nederland, wie is dat?
Ik heb daar wel mijn mening over – en het antwoord zal u misschien verbazen. Lees maar.
Tekstschrijver zijn is fijn
Ik ga elke dag fluitend naar mijn werk. Nu is die tocht niet heel lang (ik hoef alleen maar twee trappen naar mijn thuiskantoor op te lopen), maar toch. Ik wil maar zeggen: ik vind m’n werk gewoon leuk.
Vandaar: #tekstschrijverzijnisfijn.
Over tarieven voor tekstschrijvers raak je niet snel uitgeschreven
In die bijna 20 jaar dat Tekstbureau LetterLuck nu bestaat, is er geen onderwerp waar ik het meer over heb gehad, dan over de tarieven die ik als tekstschrijver vraag. Prima, want bij woorden horen ook cijfertjes.
Jip-en-janneketaal? Weg ermee!
Jip-en-janneketaal. Het is een begrip.
Een begrip waar ik niets mee kan. Weg met Janneke en Jip.