Menu

De #NRC, een Konings-sprookje

21 februari, 2011

Ik had het u beloofd – en zoals ik mijn zoon altijd placht op het hart te drukken: ‘Wat je belooft, dat moet je doen’. Hier dus de al een tijdje geleden aangekondigde follow-up op het NRC-verhaal. Dat blijkt een waar Koningssprookjesgehalte te hebben.

Telegraafjes in NRCEven uw geheugen opfrissen: in de taalrubriek van NRC Handelsblad werd aandacht besteed aan ‘mijn’ Telegraafjes. Natuurlijk was ik trots! Want wat ooit als een soort van grap is begonnen, begint steeds grotere vormen aan te nemen.

Maar goed, er was dus een ‘maar’ bij het NRC-stukje: de schrijvers hadden een kleine vergissing begaan. Mijn naam stond namelijk verkeerd in de krant. Een journalistiek doodzonde.

Ik mailde de link naar dit stukje naar de redactie van NRC en kreeg keurig een berichtje terug van Ewoud Sanders, samensteller van de rubriek.

Graag gedaan natuurlijk. Ga door, zou ik zeggen. Als ik een suggestie mag doen: een keer een langere lijst van dit soort koppen, gekoppeld aan een voor leken te begrijpen taalkundige analyse: wat voor soort woordspelingen worden er nu gebruikt (alliteraties, rijm, associaties, variaties op spreekwoorden etc). Als de lijst lang genoeg is, en de interpretatie interessant, kun je er veel aandacht mee genereren.
Het is maar een suggestie.
Ewoud Sanders

Een suggestie die ik zeker ter harte gaan nemen, maar: geen reactie op mijn toch gerede klacht. Dus waagde ik er een reply’tje aan. Het antwoord:

Nee dat had ik niet gelezen. Ik had het stukje ook niet geschreven, maar Marc van Oostendorp. Stom van die fout in je naam – excuus.

Excuses uiteraard aanvaard, want hoewel ik niet snap hoe die fout tot stand is gekomen. Ploeps, nog een mail:

Beste Johan Koning,
Ik was inderdaad de schrijver van die zin, en dus ook degene die die fout gemaakt had; ook mijn excuses. Ik denk dat het komt doordat ik toevallig iemand ken die Johan de Koning heet. Ik heb er daardoor ook bij het nalezen overheen gelezen.
Vriendelijke groet,
Marc van Oostendorp

Nog steeds begrijp ik er niets van. Hoe kom je dan, als je een Johan de Koning kent, erop om Johan de Vries te schrijven? Afijn, laten we het erbij laten. Of nee, nog één dingetje. Die Marc van Oostendorp twittert onder de naam ‘@fonolog’. Hij is niet echt bijster fanatiek, zijn laatste bericht dateert van 23 december 2009. Een kwestie van voortschrijdend inzicht?

2 reacties op “De #NRC, een Konings-sprookje”

  1. Remko Meddeler schreef:

    Je zou bijna gaan twijfelen aan je eigen identiteit, Johan. 😉 Dit verhaal bewijst weer eens dat veel werk bij de krant haastwerk is. Da’s niet per se een verwijt (NRC(Next) is een topkrant), maar een constatering.

    • Johan Koning schreef:

      Vanzelfsprekend, Remko. Ik ben de laatste die zal zeggen dat het vaak niet om haastwerk gaat in dagbladenland. En ook ik maak fouten, zeker wel.
      Daarom heb ik de excuses ook aanvaard. Toch is het natuurlijk een beetje vreemd: dit is een vaste rubriek die volgens mij 1 keer per week verschijnt. Ik neem niet aan dat de schrijvers het stuk drie minuten voor deadline nog een keer schrijven. Bovendien klopt de verklaring van Van Oostendorp natuurlijk niet. Hij kent een Johan de Koning en schrijft daarom Johan de Vries? Ik ben er zo langzamerhand aan gewend geraakt dat ik Johan ‘de’ Koning wordt genoemd (ik zeg dan altijd maar dat er meerdere Koningen zijn en dat ik niet ‘de enige’ ben).

      Waar het mij bij dit stukje vooral op gaat: het frappante toeval dat de laatste tweet die Van Oostendorp ooit schreef, het juiste woord is dat hij een hele tijd later had moeten schrijven 😉

      BTW: hoe gaat het met jouw blog? #teerpunt

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *