Dat ik op deze site 'u' schrijf, dat is bewust
Het liefst gedraag ik mij zo casual mogelijk.
Als het moet, kom ik strak-in-het-pak bij u langs,
maar als het u om het even is, draag ik graag wat minder formeels.
Ook qua taalgebruik – zowel in woord als geschrift – gedraag ik mij zo los mogelijk.
Toch spreek ik u als lezer op deze website aan met ‘u’.
Bewust.
Waarom?
Dat is een kwestie van opvoeding, fatsoen én logica. Ik ga er namelijk van uit dat de meeste bezoekers van deze website hier voor het eerst komen. Omdat ze – net als u misschien? – op zoek zijn naar iemand die hun teksten wil schrijven en/of nakijken
Ik ben geen jasje-dasje-type. U wel? Dan pas ik mij aan.
Een kwestie van fatsoen
Kortom: de bezoeker kent mij niet én ik ken de bezoeker niet. Dus vind ik het niet meer dan logisch dat ik u als lezer op een fatsoenlijke manier benader. En het mag dan een beetje ouderwets, niet-Veronica-achtig zijn, maar ik ben dan gewend om niet te tutoyeren. Hoe mooi ik dat woord ook vind.
U of jij, het maakt uiteindelijk niet uit
Overigens ga ik – mits u dat wilt en toestaat – tijdens een eventueel langer cont(r)act wel graag zo snel mogelijk over op jijen en jouen. Maar uiteindelijk maakt het niet uit hoe we elkaar aanspreken. Het gaat erom dat we aansprekende teksten maken. Samen. We zullen dus wat mij betreft snel overgaan naar waar het echt om gaat: teksten waar je u tegen zegt!
Gaat u voor fatsoenlijke teksten?
Neem contact op, dan gaan we aan de slag
Ik ben geen jasje-dasje-type. U wel? Dan pas ik mij aan.